Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Δωρεάν διαδρομή [δ]

24. Γραφή προστακτική

Ἀποφάσισε γιά μένα θάλασσα.
Πάψε νά γλείφεις παλιά κόκκαλα,
βράχια, σανίδες, σκουπίδια.
Καιρός νά τό πάρεις ἀπόφαση
νά μέ γεννήσεις. Βαρέθηκα
τήν ἀτσαλάκωτη γυαλάδα
τῆς στέρφας ἔκτασής σου.
Κράτα με στήν ἀγκαλιά σου
σάν πατέρας, σάν ἀδελφός,
ἔστω μέ μαῦρα φορέματα θεός.
Μιά γέννα ἀντρίκια χωρίς αἵματα
φωνάζουν τ' ἀγέννητα παιδιά σου.
Νανούρισέ με, χώνεψέ με
μέ τούς ἀνώνυμους ἁγίους σου,
καρχαρίες, κοχύλια, μάτια, ἀστερίες,

ἀφρίζοντας, σπάζοντας.

Μοναχή μου ἐσύ, παλίμψηστη
ξαναγράψε καί ξέγραψέ με.


25. Ἔπεσα

Ἔπεσα ἀπό τόν ἕναν
στόν ἄλλον ἐφιάλτη
συνηθισμένος περίπατος
στήν ἐξοχή τοῦ ποιήματος
κι ὁ τυφλός ζωγράφος
μέ κομμένα χέρια
τήν κόρη μου ζωγραφίζει
στό λιβάδι νά προχωρεῖ
σφιχτά τό χέρι μου κρατώντας
μαζεύει παπαροῦνες.

Ἰδιωτική γυναίκα
ἰδιωτικό παιδί
χειροπιασμένα στό λιβάδι
πράσινο μαντήλι κόμπο
δεμένο στόν ἀνήφορο κυπαρίσσι.


26. Σουβενίρ

Ἦταν ἕνα κοριτσάκι μασκαράς Ἀρχαία Ἑλληνίδα
μέ μαίανδρο χλαμύδα.
Σάν ρωτοῦσαν: Τί εἶσαι; Παλιο-Ἑλληνίδα
σ' ἀπαντοῦσε τό κοριτσάκι
π' ἀρχαῖο τώρα πουλιέται στό Μοναστηράκι.


27. Ὠδή στόν ἑκάστοτε γαλακτοπώλη μου

- Μά ΄σύ λοιπόν τί θά κάνεις μέ τή ζωή σου;
ρωτᾶ ὁ ἑκάστοτε γαλακτοπώλης μου
κάθε βραδάκι π' ἀγοράζω
τό γιαουρτάκι μου.

Ἄει, ἑκάστοτε γαλακτοπώλη μου
δέν εἶν' ἡ ζωή γάλα καί μέλι
ὅποιος κάηκε
φυσᾶ καί τή γιαούρτη.

Πολύ θά τό 'θελα κι ἐγώ
μιά ζωή ἀκύμαντη γιαούρτη
νά πετᾶμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο
λουκουμάδες στάζοντας μέλι.


28. Ἔγκυος Ι

Ἔγκυος μέ τό ριγέ φουστάνι
μοῦ στήνεσαι
ζαχαρωτή σκηνή τσίρκου

κλωτσώντας
ἐντός
ὁ μαῦρος ἐπιβήτορας

κύκλος
οἱ ἄγριες λευκές νύχτες
χορεύοντας

Τοπία σκοτάδι
μοῦ ξετυλίγεσαι
ἀναβοσβήνοντας

πυροφάνια
αἰωρούμενος
ἀστερισμός

Ἀερόστατό μου ἐσύ
μπαλόνι πού λευτέρωσα
ἀναλαμβάνεσαι!


29. Ἔγκυος ΙΙ

Γέρνεις ἐπικινδυνα
φορτωμένη μαούνα
κυλώντας στό σκοτεινό ποταμό,
σέ σέρνουν
ἀφηνιασμένες τεράστιες φοράδες.

Κοιλιά μου,
πρησμένε κουμπαρά μου,
οἱ καταθέσεις μιᾶς ὁλόκληρης ζωῆς
θ' ἀποσυρθοῦν.


30. Ἔγκυος ΙΙΙ

Μικρό μου σαρκοφάγο
μέ ροκανίζεις.
Κατά λάθος
σ' ἕκλεισαν ἐδῶ.

Τρυφερά τό καπάκι μου
πάνω σου κλείνω
σαρκοφάγος σκαλισμένη
παιδικό συμπόσιο πού τελειώνει.

Μεθυσμένο παιδί
πού ἀναχωρεῖς μόνο
μέσα στή νύχτα
μουσική αὐλῶν νά σέ φυλάει.